ਅਪਰਾਧਸਿਆਸਤਖਬਰਾਂਚਲੰਤ ਮਾਮਲੇ

ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਕਲਰਕ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਹੱਕ ‘ਚ ਨਿੱਤਰੀ ਉਗਰਾਹਾਂ ਧਿਰ

ਸੰਗਰੂਰ : ਤਿੰਨ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਤਨਖਾਹ ਨਾ ਮਿਲਣ ’ਤੇ ਕਲਰਕ ਦਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਕਰ ਲਈ ਸੀ। ਜਿਸ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਹੁਣ ਭਾਰਤੀ ਕਿਸਾਨ ਯੂਨੀਅਨ(ਉਗਰਾਹਾਂ)ਪੀੜਤ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਸਮਰਥਨ ਵਿੱਚ ਸਾਹਮਣੇ ਆਈ ਹੈ। ਕਾਲਜ ਦੇ ਸਟਾਫ ਸਮੇਤ ਪਰਿਵਾਰਕ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ ਜੱਥੇਬੰਦੀ ਨੇ ਇਨਸਾਫ ਦੀ ਮੰਗ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਕਾਲਜ ਦੇ ਬਾਹਰ ਧਰਨਾ ਦਿੱਤਾ। ਕਿਸਾਨ ਯੂਨੀਅਨ ਨੇ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ ਹੈ ਇਹ ਸੰਘਰਸ਼ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਜਾਰੀ ਰਹੇਗਾ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਇਨਸਾਫ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ। ਪੀੜਤ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮੰਗ ਕੀਤੀ ਦਵਿੰਦਰ ਦਾ ਬਕਾਇਆ ਕਲੀਅਰ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ ਅਤੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਇੱਕ ਮੈਂਬਰ ਨੂੰ ਨੌਕਰੀ ਦਿੱਤੀ ਜਾਵੇ ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਕਰਜ਼ਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਵੀ ਮਾਫ਼ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ।

ਦਰਅਸਲ ਪਿਛਲੇ 3 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਤਨਖ਼ਾਹ ਨਾ ਮਿਲਣ ਕਾਰਨ ਕਲਰਕ ਨੇ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਕਰ ਲਈ ਅਤੇ ਮਾਨਸਿਕ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨੀ ਦੇ ਚੱਲਦਿਆਂ ਉਸ ਨੇ ਖ਼ੁਦਕੁਸ਼ੀ ਨੋਟ ਲਿਖ ਕੇ ਦਮ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ਮ੍ਰਿਤਕ ਦਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਦੇ ਭਰਾ ਰਾਜਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਮੇਰਾ ਭਰਾ ਪਿਛਲੇ ਕਾਫੀ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਇੱਥੇ ਕੰਮ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਪਿਛਲੇ ਤਿੰਨ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਉਸ ਨੂੰ ਤਨਖਾਹ ਨਹੀਂ ਮਿਲੀ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਉਹ ਮਾਨਸਿਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਬਿਨਾਂ ਪੈਸਿਆਂ ਤੋਂ ਗੁਜ਼ਾਰਾ ਕਰਨਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਸੀ। ਉਹ ਇੱਥੇ ਜੂਨ 2019 ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਤਨਖਾਹ ਤੋਂ ਕੰਮ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਹੋ ਕੇ ਉਸਨੇ ਇਹ ਕਦਮ ਚੁੱਕਿਆ ਹੈ, ਉਹ ਕੰਮ ਪ੍ਰਤੀ ਇੰਨਾ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕਰਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ, ਹੁਣ ਉਸਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ ਅਤੇ ਦੋ ਬੱਚੇ ਪੜ੍ਹ ਰਹੇ ਹਨ, ਪਰ ਤਨਖ਼ਾਹ ਨਾ ਮਿਲਣ ਕਾਰਨ ਕਰਜ਼ਾ ਬਹੁਤ ਸੀ, ਸਕੂਲੀ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀਆਂ ਫੀਸਾਂ ਵੀ ਬਕਾਇਆ ਸਨ। ਅਸੀਂ ਸਮਝਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਇਸ ਲਈ ਕਾਲਜ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿੰਨੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਇਸ ਦਾ ਮੁਲਾਜ਼ਮ ਬਿਨਾਂ ਤਨਖ਼ਾਹ ਤੋਂ ਕੰਮ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਰਾਜਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਮੇਰੇ ਭਰਾ ਦੀ ਜੇਬ ਵਿੱਚੋਂ ਜੋ  ਸੁਸਾਈਡ ਨੋਟ ਵੀ ਮਿਲਿਆ ਹੈ ਉਸ ਵਿੱਚ ਕਾਲਜ ਦੇ ਰਜਿਸਟਰਾਰ ਤੇ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਨਾਮ ਲਿਖਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਇੰਨਾਂ ਦੋਹਾਂ ਉੱਤੇ ਕਾਰਵਾਈ ਕੀਤੀ ਜਾਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਕਾਲਜ ਦੀ ਮੁਲਾਜ਼ਮ ਸਤੀਸ਼ ਗਰਗ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮੈਂ ਪਿਛਲੇ 13 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਕੱਲ ਨੂੰ ਉਸਦਾ ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਇਸ ਗੰਦੇ ਸਿਸਟਮ ਤੋਂ ਤੰਗ ਆ ਕੇ ਆਤਮਹੱਤਿਆ ਕਰ ਲਈ। ਇਸ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ 104 ਦੇ ਆਸ-ਪਾਸ ਮੁਲਾਜ਼ਮ ਹਨ, ਸਭ ਦਾ ਬੁਰਾ ਹਾਲ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਕੋਈ ਤਨਖਾਹ ਨਹੀਂ ਦੇ ਰਿਹਾ, ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਖਾਲੀ ਹੱਥ ਘਰ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ, ਅਸੀਂ ਕਰਜ਼ਾਈ ਹਾਂ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਉੱਤੇ ਆਰਥਿਕ ਬੋਝ ਵੀ ਵਧ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਕਾਲਜ ਦੇ ਸਟਾਫ਼ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਹ ਕਾਲਜ 2005 ਵਿੱਚ ਬਣਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ 2017 ਤੱਕ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਦਾਖ਼ਲਿਆਂ ਦਾ ਸਿਲਸਿਲਾ ਚੱਲਦਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਇੱਥੇ ਸੀਟਾਂ ਭਰਨ ਤੇਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਰਨ ਵਾਪਸ ਮੋੜਣ ਪੈਂਦਾ ਸੀ ਪਰ ਸਰਕਾਰ ਦੀਆਂ ਗਲਤ ਨੀਤੀਆਂ ਕਾਰਨ ਦਾਖਲਾ ਘੱਟ ਗਿਆ। ਕਾਲਜ ਦਾ ਬਜਟ ਵੀ ਹਿੱਲ ਗਿਆ ਅਤੇ ਕਾਲਜ ਕੋਲ ਸਟਾਫ ਨੂੰ ਤਨਖਾਹਾਂ ਦੇਣ ਲਈ ਵੀ ਪੈਸੇ ਨਹੀਂ ਸਨ, ਜਦੋਂ ਸਾਡੇ ਤਨਖਾਹਾਂ ਰੁਕਣ ਲੱਗੀਆਂ। ਸਰਕਾਰ ਕਾਲਜ ਬੰਦ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਉਣ ਲੱਗੀ।

ਤਿੰਨ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਮੁਲਾਜ਼ਮ ਪਤੀ-ਪਤਨੀ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਮਿਲੀ ਸੈਲਰੀ

ਹਰਵਿੰਦਰ ਕੌਰ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਇੱਥੇ ਬਤੌਰ ਸੀਨੀਅਰ ਸਹਾਇਕ ਦੇ ਤੌਰ ਉੱਤੇ ਤਾਇਨਾਤ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਪਤੀ ਵੀ ਉੱਥੇ ਹੀ ਪੜ੍ਹਾਉਂਦੇ ਹਨ ਪਰ ਉਸ ਨੂੰ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਤਨਖਾਹ ਨਹੀਂ ਮਿਲੀ ਅਤੇ ਸਰਕਾਰ ਇਸ ਕਾਲਜ ਨੂੰ ਬੰਦ ਕਰਨ ਦੀ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ ਰਚ ਰਹੀ ਹੈ, ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਦੇਖੋ ਕਿ ਅਸੀਂ ਦੋਵੇਂ ਇਸ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਾਂ। ਕਾਲਜ ਪਰ ਸਾਨੂੰ ਤਨਖਾਹ ਨਹੀਂ ਮਿਲ ਰਹੀ, ਅਸੀਂ ਕਿਵੇਂ ਗੁਜ਼ਾਰਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ, ਹੁਣ ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਵੀ ਸਾਡੇ ਤੋਂ ਦੂਰ ਜਾਣ ਲੱਗ ਪਏ ਹਨ। ਸਾਡੇ ਮੁਲਾਜ਼ਮ ਸਾਥੀ ਨੇ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਕਰ ਲਈ ਹੈ, ਸਾਡੇ ਕਾਲਜ ਦੇ 105 ਮੈਂਬਰ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਕਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹਨ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਵੀ ਕੋਈ ਇਹ ਕਦਮ ਅੱਗੇ ਚੁੱਕਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਇਸਦੇ ਲਈ ਜਿੰਮੇਵਾਰ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦਾ ਨਾਮ ਲਿਖ ਕੇ ਹੀ ਮਰੇਗਾ।

Comment here